ανεπαίσθητο

κύλησε η ώρα
χωρίς ένα σημάδι
στο σώμα
στα σεντόνια
η έκφραση σου
δυσερμήνευτη
ήταν
δεν ήταν
χαμόγελο
ανεπαίσθητο

αντίτιμο

δεν θέτω πια ερωτήματα
δεν ψάχνω απαντήσεις
σέρνομαι
ανάμεσα στην βλακεία και την μιζέρια
προσπαθώ να μην χαθώ
παίρνω χρώματα
τα αφήνω να βρουν μόνα τους την θέση τους στον καμβά
ονειρεύομαι
για τα όνειρα μου είμαι έτοιμος να πληρώσω κάθε αντίτιμο

Επαναπροσδιορίζοντας την παιδικότητα

μια ανέμελη μέρα
να ξεκινήσουμε την εξέγερση
με τις μπαλαρίνες της Ευτυχίας
το Χρήστο, το Θανασάκη, τη Ζουμπουλιά
τις κούκλες της Ναταλίας,
την Ινώ, το Νίκο και το σκύλο τους·
η Εβίτα θα μας ακολουθεί με το scooter της
η Μαίρη και η Αγγελική θα παίζουν με τη σκιά τους
η Αμαλία θα φορά την καινούργια της κάπα
ο Γιάννης θα έχει ντυθεί Batman
ο Μανώλης θα μας χαιρετά από το κίτρινο διπλάνο
ο Αντώνης θα μας μετρά
εγώ, εσύ και όλοι οι άλλοι…
η Ισμήνη θα κρύβεται στη ντουλάπα της Μαριγώς
η Σμάρα, η Μαρίβα και η Elessa θα παίρνουν πόζες
η Μελίνα και η Κατερίνα θα μας κοιτάν σκεπτικά
κι η Μαρία θα φωνάζει στον Στάθη
το παιχνίδι τελείωσε… να μετρηθούμε…
λείπει η μια Αγγελική
θα ξεχάστηκε ζωγραφίζοντας τον Παράδεισο

Συνέντευξη στην εφημερίδα της Λέσβου.

Κωνσταντίνος Κανταρτζής: «Η ιατρική με κάνει καλύτερο ζωγράφο και η τέχνη καλύτερο γιατρό»

  Μπορεί η ιδιότητά του να είναι γιατρός –δερματολόγος. Αυτό όμως δεν του στέρησε το απαιτητικό μονοπάτι της τέχνης. Άλλωστε είναι από τους ανθρώπους που πιστεύει ότι ποτέ δεν είναι αργά για τη γνώση. Ο Λέσβιος επιστήμονας που θεωρεί ότι ο επαγγελματισμός μπορεί να αλλάξει το προφίλ ενός τόπου, μας μιλάει για την επιστήμη του, την τέχνη, ως φοιτητής της Σχολής Καλών Τεχνών αλλά και για την ιδιόκτητη Γκαλερί του στην Αθήνα «ir8gallery» όπου ευελπιστεί σύντομα να γίνει ένας τόπος συνάντησης όλης της λεσβιακής διανόησης και τέχνης . «Η Λέσβος είναι ένας μοναδικός τόπος. Δεν είναι τυχαίο το ότι έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει εδώ πάρα πολλοί αξιόλογοι άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών».  Πως πήρατε την απόφαση μετά από την πορεία σας στην ιατρική επιστήμη να καθίσετε ξανά στα θρανία στην Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών; Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε; Πάντα πίστευα, πως πρέπει να εμπιστευόμαστε τη ζωή και τους δρόμους που μας ανοίγει και από την άλλη  μου άρεσε πάντα να ασχολούμαι ολοκληρωμένα και σοβαρά με τα πράγματα που με ενδιαφέρουν. Έτσι το αποφάσισα. Βέβαια το να ξαναγυρίσω στα θρανία, στην Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών, ήταν πιο  δύσκολο απ΄ότι περίμενα. Αντιμετώπισα ένα περίεργο ρατσισμό του στυλ «ο γιατρός που έχει την πετριά και θέλει να γίνει ζωγράφος του σαββατοκύριακου». Στον αντίποδα γνώρισα και πολύ αξιόλογα άτομα και ευελπιστώ – ανυπομονώ –  να κάνουμε ενδιαφέροντα πράγματα μαζί. Πιστεύετε ότι ένας ζωγράφος σήμερα πρέπει απαραίτητα να έχει και μια παράλληλη εργασία ή αν αφοσιωθεί θα μπορούσε να ζήσει μέσα από την Τέχνη του; Ο βιοπορισμός, την σημερινή εποχή, είναι δύσκολος με όποιο αντικείμενο κι αν αποφασίσεις να ασχοληθείς.  Από την άλλη η ενασχόληση με πολλά αντικείμενα σε κάνει πιο ολοκληρωμένη προσωπικότητα και σε βοηθάει να εξελιχθείς σε όλους τους τομείς. Οι μεγάλοι δάσκαλοι της αναγέννησης, αλλά και μετά, ασχολιόντουσαν με πολλά, πολλές φορές ετερόκλητα, αντικείμενα και είχαν χαρακτηριστεί αρκετοί ως homo universalis . Εν κατακλείδι, πιστεύω πως η ιατρική με κάνει καλύτερο ζωγράφο και η τέχνη καλύτερο γιατρό. Οι δικοί σας άνθρωποι πίστεψαν στο ταλέντο σας; Σας στήριξαν ; Πέρασαν και εκείνοι πολλές φάσεις, όπως κι εγώ. Ένα είναι σίγουρο, ότι είναι πάντα οι πιο αυστηροί κριτές μου. Είναι η Λέσβος πηγή έμπνευσης για εσάς; Και με ποιον τρόπο; Η Λέσβος είναι ένας μοναδικός τόπος. Δεν είναι τυχαίο το ότι έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει εδώ πάρα πολλοί αξιόλογοι άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών. Μόνο μια βόλτα να κάνεις μέσα στην πόλη και θα γεμίσεις ξεχωριστές παραστάσεις και εμπειρίες. Κουβαλώ  μέσα μου την ομορφιά της και στις αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια στο νησί  προστρέχω συχνά με ιδιαίτερη νοσταλγία. Ποια είναι η φιλοδοξία και τα σχέδιά σας, σχετικά με τον τόπο σας ; Θα με ενδιέφερε πολύ η δημιουργία ενός διαδραστικού χώρου-μουσείου σύγχρονης τέχνης στην πόλη της Μυτιλήνης, όπως και η δημιουργία μιας αποθεραπευτικής κλινικής-ιδρύματος για ασθενείς με χρόνια νοσήματα. Μάλιστα ίσως θα μπορούσαν να συνδυαστούν και τα δύο μαζί.  Με τους κατάλληλους συνεργάτες όλα μπορούν να γίνουν. Οψόμεθα. Μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό της πληροφορίας και της εικόνας που δεχόμαστε καθημερινά από το ίντερνετ και τα ΜΜΕ πόση απήχηση μπορεί να έχει μια μικρή γκαλερί ; Οι τελευταίες δεκαετίες ήταν τα χρόνια που η υπερβολή, το μέγεθος και το «δήθεν» εκτόπισαν, σχεδόν αντικατέστησαν, την ποιότητα και την ουσία. Η κρίση, όπως την ζούμε ίσως και να είναι μια μοναδική ευκαιρία να ξαναπροσδιορίσουμε και αυτό που λέμε τέχνη αλλά και την στάση μας απέναντι της.  Η ir8gallery είναι ένας καινούργιος χώρος στο κέντρο της Αθήνας, που σα στόχο έχει να κάνει ευρύτερα γνωστή αλλά και κατανοητή τη σύγχρονη τέχνη, να εκπαιδεύσει αλλά και να μάθει από τους καθημερινούς ανθρώπους. Οι καλλιτέχνες της ομάδας εκτίθενται μαζί  με τα έργα τους, μιλούν με το κοινό και όλοι μαζί μετέρχονται μιας μοναδικής εμπειρίας.  Αυτός που θα έρθει να δει την δουλεία των καλλιτεχνών στην ir8gallery, θέλω να έρθει γιατί το έχει ψάξει και όχι γιατί βομβαρδίστηκε από κάποια διαφήμιση. Η Λέσβος εξακολουθεί να παράγει καλλιτέχνες και πολιτισμό. Όχι μόνο εξαιτίας της κληρονομιάς της αλλά και από νέους ανθρώπους που την επιλέγουν για πατρίδα τους. Πιστεύετε ότι αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει ως πόλος έλξης για τον Τουρισμό; Ειναι πολλά χρόνια που απουσιάζω ουσιαστικά από το νησί  και δεν σας κρύβω πως φεύγω με έναν κόμπο μέσα μου για την εγκατάλειψη που έχω δει αυτές τις μέρες που είμαι εδώ. Από την άλλη πληροφορήθηκα πως έχουν γίνει, τα τελευταία χρόνια, και γίνονται ακόμα, πολλές προσπάθειες η Μυτιλήνη να δώσει ένα στίγμα στο σύγχρονο γίγνεσθαι με κάποια φεστιβάλ και άλλες τέτοιες πρωτοβουλίες. Όσον αφορά στον τουρισμό, οι ανάγκες και οι απαιτήσεις των σημερινών ανθρώπων έχουν αλλάξει πολύ και αν δεν προσαρμόσουμε  ποιοτικά αλλά και ευφάνταστα το τουριστικό προιόν μας δεν θα έχουμε κάποιο μέλλον. Ο ήλιος,  η θάλασσα και η ευλογημένη γη της Λέσβου με την ιστορία της, δε φτάνει. Θέλει επαγγελματισμό, συνέπεια και καινοτομία. Η Μυτιλήνη μπορεί να γίνει πόλος έλξης και σήμειο αναφοράς για εναλλακτικές μορφές τουρισμού αν εκμεταλλευτούμε την παράδοση, τη φύση αλλά και το αθρώπινο δυναμικό. Τουρισμός συνδυασμένος με εκμάθηση αγιογραφίας, κεραμικής ή ακόμα και τυροκομίας, τουρισμός γευσιγνωσίας και πολλά άλλα. Πρίν από κάποιες μέρες δέχτηκα μια πρόσκληση για μια εκδρομή με διαφόρες δράσεις, όπως ξεναγήσεις σε κάποια τοπικά μουσεία και ζωγραφική στην ύπαιθρο για κάποιο άλλο μέρος της Ελλάδας. Υπάρχει καλύτερο φως, από αυτό της Λέσβου, για έμπνευση και δημιουργία ;